door: Sjak Rijploeg

Aan het eerste bord had Flip naar eigen zeggen een super kanon tegenover  zich zitten en binnen te korte tijd was hij toeschouwer van de overige  partijen.

Arthur bracht het niet al te moeilijk tot een winstpunt aan  bord 2.

Aan bord 4 hoorde ik ineens de tegenstander van John zeggen, “ik  heb niet veel keus”. Hij bleek onvermijdelijk mat te gaan. Zoals John zei, zijn pion stond op het punt te promoveren, toen ik de winnende zet  deed”.

Zelf speelde ik aan bord 3 een heel spannende partij. Het ging lang  helemaal gelijk op. Wel kwam ik met wit wat onder druk te staan, waarbij  ik het initiatief niet kon krijgen. Zwart nam dat wel en toen kon ik een  loperruil forceren. Ineens stond ik steviger en zwart verloor met een  lange denktijd zijn tijdvoordeel. Ik gaf hem de kans een pion van mij te  slaan en hij bood in tijjdnood remise aan. Omdat ik ook niet veel tijd  meer had accepteerde ik dat. Het leek er op dat ik een kwaliteit zou  winnen zo dacht hij en ik trouwens ook. Het was zo’n partij waar je de  hele nacht nog van droomt. Ik zou vaker het  concentratieniveau moeten  hebben die er in deze partij was.