door: Rudy Frieswijk

Op dinsdag 15 april speelde Lewenborg 2 thuis de laatste ronde van de NOSBO competitie tegen SISSA 4. Dit gebeurde in fase 2, een extra competitie die de NOSBO heeft ingesteld om de spelers nog enkele extra externe wedstrijden te kunnen laten spelen. Lewenborg 2  was daarbij ingedeeld met Middelstum 1, Oostermoer 1 en SISSA 4. Oostermoer had zich teruggetrokken en tegen Middelstum 1 hadden we eerder in de reguliere competitie met 4,5-1,5 gewonnen. Deze uitslag werd meegeteld in de tweede fase. De strijd tegen SISSA 4 was daarom de laatste externe wedstrijd van dit seizoen.

Voorafgaand aan de wedstrijd was er eindelijk sprake van regen gepaard gaande met hevig onweer. Ik was benieuwd of dat onweer ook op de borden zou plaatsvinden. SISSA 4 bestaat uit louter dames en ze noemen zich daarom ook de SISSA-sisters. Sophie Welling zette voorafgaand aan de wedstrijd bij elk bord een roze dame die, denk ik, bij promotie van de pion ingezet zou kunnen worden. Maar misschien had het ook wel een andere betekenis, ik weet het niet.

Waar ik voor aanvang van de partijen ook nog over nadacht was waarom wij de tegenstanders altijd met het gezicht naar de achterwand laten spelen. Heeft dat een al dan niet bedoeld voordeel voor de spelers van Lewenborg? Wie het weet mag het mij melden. Ook het vermelden waard was dat het weer eens, zeker met zoveel spelers in de zaal, erg warm was. Jan Wiebe zette zijn bril maar eens op het puntje van zijn neus en probeerde de airco aan de praat te krijgen. Die deed het wel maar veel koeler werd het overigens niet.

Na een half uur spelen was er van onweer op de borden nog geen sprake. Alle partijen kabbelden rustig voort. Wat wel opviel was dat Douwe in zijn partij tegen Rosaline Piek heel veel tijd gebruikte. Na 10 zetten had hij al 40 minuten nagedacht. In het middenspel offerde Nouska van der Meij een stuk voor 2 pionnen voor een veelbelovende koningsaanval op de stelling van Fred. De koning van Fred stond niet veilig en Fred moest zich goed verdedigen. Om kwart over 10 was er nog steeds geen beslissing gevallen. Meestal zijn er rond dat tijdstip al enkele resultaten te melden, maar vanavond was dat niet het geval

Maar daarna ging het snel. Ik heb zelf niet veel meer van de partijen meegekregen want ik kwam een beetje in tijdnood. Zodra de seconden op klok verschijnen begint het bij mij te kriebelen vooral als mijn tegenstandster nog drie kwartier bedenktijd heeft. Zelf speelde ik tegen Aurore Gay remise waarbij ze, volgens Lichess, in het eindspel toch wel winstkansen had.

Vrij snel daarna was Boudewijn ook klaar. Remise in een aangenaam of was het een aangenomen damegambiet? Boudewijn won uiteindelijk een pion maar met ongelijke lopers op het bord werd het toch remise.

René speelde tegen Lydia van Altena en kwam een kwaliteit voor. Even later blunderde hij een kwaliteit terug maar kreeg daarbij wel een vrijpion op de a-lijn. Uiteindelijk wist hij de a-pion te promoveren en won hij zijn partij.

De aanval op de koningsstelling van Nouska tegen Fred sloeg niet door. Fred verdedigde zich prima en wist de strijd tegen Nouska zelfs te winnen. De stand was inmiddels 3-1 voor Lewenborg met nog 2 partijen te gaan.

Douwe gebruikte, zoals gezegd, te veel tijd in de opening en dat brak hem later deels op. In een betere stelling maar met veel minder tijd op de klok bood hij remise aan dat werd aangenomen.

Koen speelde, zoals hij zelf zei, een heel complexe wedstrijd tegen Sophie Welling. Helaas voor Koen verloor hij uiteindelijk. Het eindresultaat werd daardoor 3,5-2,5 in het voordeel van Lewenborg 2. Het onweer op de borden bleef uiteindelijk uit maar het resultaat was prima.

Het externe seizoen zit erop. In de eerste fase van de competitie zijn we zesde geworden en in de tweede fase eerste. Ik wil de vaste spelers, Valentin, Boudewijn, Douwe, René, Koen en de invallers Albert, Flip, Fred, Arthur, John  bedanken voor het meespelen. Grote klasse dat jullie beschikbaar wilden zijn.

.

Hieronder nog enkele statistieken
Tussenstand tweede fase waarbij SISSA nog moet spelen tegen Middelstum

.

Eindstand eerste fase

.

Individuele resultaten eerste fase

.

Individuele resultaten tweede fase

door: Sjak Rijploeg

Aan het eerste bord had Flip naar eigen zeggen een super kanon tegenover  zich zitten en binnen te korte tijd was hij toeschouwer van de overige  partijen.

Arthur bracht het niet al te moeilijk tot een winstpunt aan  bord 2.

Aan bord 4 hoorde ik ineens de tegenstander van John zeggen, “ik  heb niet veel keus”. Hij bleek onvermijdelijk mat te gaan. Zoals John zei, zijn pion stond op het punt te promoveren, toen ik de winnende zet  deed”.

Zelf speelde ik aan bord 3 een heel spannende partij. Het ging lang  helemaal gelijk op. Wel kwam ik met wit wat onder druk te staan, waarbij  ik het initiatief niet kon krijgen. Zwart nam dat wel en toen kon ik een  loperruil forceren. Ineens stond ik steviger en zwart verloor met een  lange denktijd zijn tijdvoordeel. Ik gaf hem de kans een pion van mij te  slaan en hij bood in tijjdnood remise aan. Omdat ik ook niet veel tijd  meer had accepteerde ik dat. Het leek er op dat ik een kwaliteit zou  winnen zo dacht hij en ik trouwens ook. Het was zo’n partij waar je de  hele nacht nog van droomt. Ik zou vaker het  concentratieniveau moeten  hebben die er in deze partij was.

 

door: Rudy Frieswijk.

Op donderdag 13 maart stond de laatste wedstrijd uit tegen GC 4 op de planning. Voor ons stond er niks meer op het spel maar voor GC4 wel. Bij een 5-1 overwinning kon GC 4 bovenaan in de poule eindigen. En dat gebeurde. Lewenborg speelde met 3 invallers. René en Valentin hadden andere verplichtingen en Douwe meldde zich op de speeldag ziek. Gelukkig wilden Flip, John en Arthur invallen. Wat mij opviel was dat het opvallend stil was in de volle speelzaal van het Jannes van de Wal denksportcentrum. Heerlijk om in te spelen.

Dan nu het westrijdverslag:

Koen kwam in gelijke stand uit de opening maar daarna ging het in het middenspel mis. Na een uitgebreide slagenwisseling stond Koen ineens een stuk achter. Hij probeerde nog een koningsaanval door met de toren in te slaan op f7 maar dat had niet het gewenste resultaat. De stukken konden in de doos en we stonden met 1-0 achter. Koen zei dat hij kansloos had verloren en deze partij snel wou vergeten. Zijn tegenstander Roel Broekman deed alleen maar goede zetten.

Arthur, spelend aan bord 4, had na de opening een ontwikkelingsachterstand en kreeg 2 verbonden vrijpionnen op e5 en d6 tegenover zich. Deze vrijpionnen werden ondersteund door een mooie toren op de zevende rij. Arthur kwam vervolgens in zetdwang en moest even later opgeven. Het was 2-0.

Flip speelde een heel ingewikkelde partij. Hij kreeg in het eindspel een pion op h7 welke werd ondersteund door zijn toren en een loper. Daarmee hield hij de zwarte koning van Don van Ravenzwaaij mooi op h8 in bedwang. Maar…Flip maakte een paar keer de verkeerde keuze en ineens zag hij allemaal beren op de weg. Hij dacht dat hij mat ging en gaf daarom op. Dit tot verbazing van zijn tegenstander. Flip zag niet dat de “matzet” met de zwarte loper niet correct was omdat hij die loper er gewoon met zijn toren af kon slaan. Deze schaakblindheid bracht GC4 op een 3-0 voorsprong.

Zelf speelde ik op het eerste bord met de witte stukken tegen Abdulhai Almefalani. De speler met de hoogste rating (1945). Ik kwam eigenlijk geen moment in gevaar en na afruil van de zware stukken hadden we beide een zwartveldige loper en elk 6 pionnen. Ik bood op zet 23 remise aan maar dat werd geweigerd. Ik moest nog wel secuur blijven verdedigen (wat me niet altijd goed afgaat) maar na zet 49 was er voor beide spelers geen doorkomen meer aan en was remise een feit. De eer was in ieder geval gered. 3,5-0,5.

Er waren nog 2 partijen bezig. John en Boudewijn. Boudewijn speelde op bord 2 een heel degelijke partij waarbij ik de indruk had dat Boudewijn meer bezig was met verdedigen dan met aanvallen. Boudewijn sleepte er terecht een mooie remise uit en was daar tevreden over. De tussenstand werd daardoor 4-1 voor GC4

De laatste partij, en dan spreek ik van alle partijen ook die van de interne competitie, die nog gaande was was die van John tegen Edwin Schreuder. De opening van John leek wel wat op stratego. Al zijn stukken stonden op de zevende en achtste rij. Een duidelijk ruimteoverwicht voor de witte stukken van Edwin Schreuder. Echter John verdedigde zich prima maar ging helaas, in een op het oog gelijke stand, door de vlag. De eindstand werd daardoor 5-1 voor GC4 en daardoor zijn zij als eerste geëindigd bij de zestallen. Lewenborg eindigde als zesde met 5 wedstrijdpunten. Nu schijnt het zo te zijn dat er nog een 2^de ronde bij de NOSBO staat ingepland. Dat betreft een kleine competitie van de nummers 5 en 6 van de zestallencompetitie. Naast Lewenborg 2 spelen daar Middelstum 1 en Oostermoer 1 in mee. De wedstrijd tegen Middelstum hebben we al eerder in de reguliere competitie gewonnen (met 4,5-1,5) en deze uitslag telt in de nog te spelen competitie gewoon mee. Lewenborg 2 speelt daarom nog tegen Oostermoer 1. Als daar meer over bekend is dan laat ik dat weten.

PS Flip, Arthur en John heel erg bedankt dat jullie wilden invallen.

Hieronder nog de uitslag en de eindstand:

 

door: Klaas Dijkhuizen

Gisteravond 4 maart speelden we tegen het onderaan staande Van der Linde 1 uit Winschoten. Deze club, opgericht in 1874, is één van de oudste nog bestaande verenigingen van ons land. Toch wel bijzonder. Lewenborg is dus exact een eeuw jonger. 

In de eerste aankondiging repte ik van zaken als ‘niet onderschatten’ en dat de meeste spelers van SV Lewenborg toch echt nog wel iets aan de persoonlijke scores konden doen. Ik kan zeggen, dat het team zich nauwgezet aan de opdracht heeft gehouden. Vermoedelijk hebben we allemaal een zeldzame avond achter de rug. We wonnen namelijk ook allemaal. Dus met 8-0, in de schaakwereld ook wel een eierrekje genoemd. Misschien heb ik het zelf eens in de bekercompetitie meegemaakt met 4-0, ook eens iets met 9-1 tegen Ter Apel in de jaren zeventig, maar verder kan ik me een 100%-uitslag in positieve zin niet heugen. 

Door de overwinning lijken we op de 3^e plaats te gaan eindigen met 5 MP en 21 bordpunten. HSP en Leek hebben echter in theorie nog een kansje om ons te passeren. 

Hieronder de uitslag met wat commentaar per bord:

.
Bord 1 Ramon Middeljans (1871, wit) – Fred Visschers (1575) 

Ramon kreeg in hoog tempo een goede stelling. Toen ik een kijkje nam, werd een loper aangevallen, had Ramon een open g-lijn, opmars en mogelijke penning van de f-pion en een zwarte koning, die niet veel dekking had. Kortom, het zag er allemaal prima uit. Even later stond er zelfs een witte pion op h7 en tegenstander Fred gooide toen maar de handdoek in de ring. 

Bord 8 Valentin Bajrami (1769, wit) – Douwe Woelinga (ratingloos) 

Bij Valentin zag ik een Spaanse opening met directe afruil van wit zijn loper op c6. Door de drukte in de zaal (16 partijen, want ook Lewenborg 3 speelde) kreeg ik van de rest van de partij niet zo veel mee. In elk geval wist Valentin ook al vrij snel zijn partij naar zijn hand te zetten. 

Bord 7 Marcel Pouw  (1819, zwart) – Jan Oord (1619) 

Ook Marcel won relatief snel. In het middenspel lukte zag ik een kluit van vier pionnen op de a-, b- en c-lijn, ondersteund door lopers op e7 en e6. Vermoedelijk wist hij de kluit als een stoomwals in beweging te kregen en naar de overkant te laten marcheren. Zeker weten doe ik het niet, maar feit is dat ook hier al vroeg de stukken in de doos gingen. 

Bord 4 Hiddo Zuiderweg (1947, wit) – Inno de Wey Peters (1711) 

Bij Hiddo kwam een Konings-Indische opening op het bord. Zwart leek het allemaal wat slapjes aan te pakken. Dat betekende wel, dat talloze goede zetten voor het oprapen lagen. Zoals een mogelijke koningsaanval of een doorbraak door het centrum. Hiddo kreeg geen last van keuzestress, koos voor een pionwinst en sleepte de vis daarna stapje voor stapje op het droge. 

Bord 1 Bruno Jelic (1996, zwart) – Bert van der Leest (2033) 

Bruno speelde tegen de sterkste man van Van der Linde. Het werd een Siciliaan, met een variantje die Bruno thuis had voorbereid. Kennelijk had hij succes. Opeens zag ik een loper van Bert op f7 staan, een Paard op c3 in de penning, een witte koning in een open centrum en toch oogde het voor wit allemaal heel dubieus. Voor de toeschouwers leek het echter ingewikkeld en spectaculair en dus een mooie partij. Bert zei naderhand ook, dat hij zijn speelstijl ‘naadloos aanpaste aan de rest van zijn team’.  Dat klopte dus ook helemaal. Geen moment kwam hij er aan te pas. Toen Bruno zijn koning in veiligheid had gebracht, was het technisch uit. Voor de vijfde maal mochten we de felicitaties in ontvangst nemen en de teamwinst was al binnen. 

Bord 3 Ton van Ingen (2010, zwart) – Jarek Krawczyk (1802) 

Ton koos weer voor zijn rustige openingsopzet met b6, na d4 en e4. De hele partij straalde rust uit. Ook hier zag ik een langzaam maar zekere verbetering van de stelling van Ton. Bij wit zag ik een dubbelpion op de c-lijn en een eenzame a-pion. Toen Ton eerst alle lichte stukken had geruild werd met torens en dame dit geheel vast gesnoerd en onder druk gezet. Er moest vroeg of laat wel een pionnetje of twee sneuvelen, dacht ik. Het late eindspel heb ik niet gezien, maar van Ton begreep ik dat het ongeveer zo is gegaan. De pionnetjes waren beslissend in zijn voordeel. 

Bord 2 Klaas Dijkhuizen (1919, wit) – Henk de Ridder (1772) 

In mijn partij een d4-d5 opening en later volgden ook c4-c5. Na een zwak zetje van mijn kant koos ik, onder opoffering van pion b2, voor totale activiteit van alle stukken. Om onbekende redenen had zwart ook al een zee van tijd gebruikt. Een kort moment heb ik zelfs even gedacht, dat Henk misschien zat te slapen. Dat bleek gelukkig niet zo te zijn. Zijn Toren op a8 en Lc8 bleven desondanks achter in ontwikkeling. Toen Henk ook nog met een tijdrovende opmars van h- en g-pion zijn koningsstelling opende kreeg ik meer aanknopingspunten. Een zwarte toren raakte verdwaald en de kluts kwijt en opeens stond ik een stuk voor. Henk gaf direct op. 

Bord 5 Jan Wiebe van Veen (1880, zwart) – Maxim Bodewits (ratingloos) 

Jan Wiebe is de topscorer geworden in deze voorronde met 3½ uit 4. Van zijn partij heb ik weinig meegekregen. Het laatste wat ik zag was een goed bezette d-lijn met torens. Of dit al voldoende was voor een winnende stelling weet ik niet. Feit is, dat ook hij won en daarmee, behalve topscorer van Lewenborg 1 in de voorronde, ook als enige geen verliespartij hoefde te noteren.  

Samenvattend: het is wel eens minder goed gegaan.

door: Rudy Frieswijk.

Dinsdag 11 februari mocht het tweede team van Lewenborg aantreden tegen het eerste team van Middelstum. Middelstum stond voorafgaand aan het duel bovenaan met 6 punten. Een dag later staat Middelstum nog steeds bovenaan in de zeer spannende competitie met nog steeds 6 punten. Hieruit valt af te leiden dat Lewenborg 2 heeft gewonnen van de koploper. En hoe… zonder een nederlaag werd Middelstum met 4,5 tegen 1,5 verslagen. En dan is het altijd mooi om een verslag te mogen schrijven. Immers een verslagje tikken na een nederlaag, en dan vooral ook nog na een eigen verlies, is natuurlijk minder leuk. Bij verlies is er natuurlijk altijd de verzachtende omstandigheid dat het ratingverschil weer erg groot was en het dus in de lijn der verwachting was dat het verlies eigenlijk onvermijdelijk was. Dit keer was de gemiddelde rating van Middelstum 1803 tegen dat van Lewenborg 1725.

Voor de ingang van het DOK was er nog een stevige vechtpartij tussen 2 mannen waarbij er het er hevig aan toe ging. Gelukkig waren er enkele medewerkers van de snackbar die de vechtersbazen uit elkaar haalden. De strijdlust buiten werd in de speellocatie voortgezet. Zij het op een heel wat vriendelijker manier en met andere mensen.

Terwijl ik dit verslag tik komt de sneeuw langzaam naar beneden gedwarreld met een schitterend plaatje van de besneeuwde tuin tot gevolg.

Terug naar de wedstrijd.

Valentin speelde op bord 1 tegen Rob Kamminga. De opening werd snel gespeeld en na een half uur waren de dames van het bord en stond Valentin al gewonnen. Rob had een stuk cadeau gedaan en dat werd door Valentin aangenomen. Gevolg was dat Valentin een gemakkelijke avond had en de stukken als eerste van de avond in de doos konden. In het middenspel aangekomen stonden we eigenlijk aan alle borden niet slecht. Het stond overal gelijkwaardig met voor mijn gevoel bij sommige partijen zelfs ietsje beter voor Lewenborg. Bert Koster was net zo vriendelijk als Rob Kamminga en gaf een stuk weg tegen Koen. Ook Koen accepteerde het stuk en ook daar konden de stukken in de doos. Douwe speelde een degelijke partij tegen Jos van Weperen en haalde een halfje binnen. René speelde als enige van Lewenborg tegen een tegenstander met een lagere rating. Hij kwam niet 1 keer in de problemen en speelde tegen Free Bekker een goede wedstrijd met uiteindelijk remise als gevolg. De stand werd daardoor 3-1 in het voordeel van Lewenborg. Boudewijn kwam in het eindspel veel beter te staan en zijn opponent Jan Mark Hof zei na afloop dat hij het spoor totaal bijster was. Jan Mark offerde, in een verloren stand, nog een stuk maar enkele zetten later maakte Boudewijn het mooi uit. De overwinning was binnen. Inmiddels was er nog 1 partij nog niet afgelopen. Dat was mijn partij tegen Frits Brandsma. Zijn medespelers van Middelstum waren inmiddels al vertrokken uit het DOK en hadden het zinkend schip verlaten. Zij hebben niet kunnen zien dat de partij van Frits, ondanks een voorsprong van 2 pionnen (op e7 en d6), in remise eindigde. De einduitslag werd daarmee 4,5 tegen 1,5.

Hieronder nog de persoonlijke resultaten en de stand op dit moment. Hoe spannend wil je het hebben. De laatste wedstrijd is op donderdag 13 maart tegen Groningen 4.